Jarosłôw Kroplewsczi
PAJICZNIK
Pòrénk słuńce z plëtë wëniósł,
Ë swiãtno je wëstawił
Jaż na kùńcu bùlewisków
Czéj hòstijô w zadôczny wsë.
A òd strzébrzny ti kòrónë
Kòrunczi różewëch jiskrów
Zwiésôł pajiczëną pò òstach,
Bez stegnã, co më nią szlë.
I tak më szlë, a szlë
przed ten wôłtôrz
z hôczkama
z czipkama
z miechama
z gòdzynkama
za bùlwama.
I tak më jidzemë,
a jidzemë,
a jidzemë...
Dërch, a dërch.
zaczątk
|